Zeg tegen mij maar “je” …
Aanvoelen en aanpakken. Daarmee begint het allemaal.
Zit één van mijn klanten met een probleem, dan pak ik dat net zo aan als bij mijn kinderen: eerst en vooral een eerlijke babbel. Voor hen met een warme chocomelk, voor jou met een koffie … of even hartelijk virtueel.
In het Engels noemen ze zo’n gesprek trouwens een ‘heart to heart’, en als behartiger vind ik die verwoording stiekem wel heel toepasselijk. Het is immers niet omdat we een professionele samenwerking aangaan dat we ons achter zakelijke maskers moeten verstoppen.
Een parcours om “u” tegen te zeggen
In Hasselt staan we gekend voor onze lange klinkers, maar in dit geval is het vooral een laaaang verhaal. Maar soit, daar begon het dus wel: in Hasselt.
Je weet waarschijnlijk wel dat ik uit een politiek nest kom, hé? Toch wilde ik mijn eigen vleugels uitslaan en mijn eigen koers volgen. Richting … de advocatuur. Ja, ik studeerde in 1990 af als licentiaat Rechtsgeleerdheid aan de Vrije Universiteit Brussel en ging er na mijn studies ook effectief mee aan de slag. In mijn thuisstad volgde een kantoor met een mooi klantenbestand. Mijn startpunt. Wie had ooit kunnen denken dat we hier zouden eindigen, samen aan de (virtuele) tafel?
-
Politiek bloed kruipt waar het niet gaan kan
In 1999 kwam ik dan tóch voor het eerst op (tja, geen verrassing voor mijn naasten 😊) en twee jaar later was daar mijn eerste politieke mandaat. Hallo Vlaams Parlement! Daarna volgden de Federale Verkiezingen en werd ik verkozen in de Kamer van Volksvertegenwoordigers, waar ik onder meer zetelde in de commissie Justitie. Na de lokale en provincieraadsverkiezingen maakte ik de overstap naar het provinciale niveau als gedeputeerde. Een ‘uitvoerend mandaat’ waarin ik mee aansturing kon geven aan het Limburgse beleid. Je merkt het al: echt een lekker lang, Limburgs verhaal. Zelfs al speelde het zich op dit punt niet meer binnen de provinciegrenzen af!
-
Terug naar mijn Hasseltse wortels
Zoals je wellicht weet mocht ik in 2009 de burgemeestersambt van de stad Hasselt op me nemen. Dat was toen wél een serieuze verrassing voor mezelf en mijn naasten! Onverwacht, maar zeker niet ongewenst. Ik durf het zelfs de boeiendste periode in mijn loopbaan te noemen … Tot nu, met onze toekomstige samenwerking, natuurlijk. 😉
-
Ouder en (onder)wijzer
Weer een nieuw hoofdstuk brak aan in 2016. Kan je nog volgen met al mijn carrièreswitchen? Hoe dan ook: ik zette een punt achter mijn actieve politieke carrière en maakte de overstap naar de onderwijssector, meer bepaald het Limburgse hoger onderwijs bij het PCVO (Provinciaal centrum voor Volwassen Onderwijs). Geen moment spijt van gehad en véél geleerd! Daarna volgden nog enkele jaren in de welzijnssector, kwestie van ook daarvan te hebben geproefd in het smörgåsbord van mijn loopbaan. Vanaf 2019 was ik algemeen directeur bij een grote organisatie voor mensen met een beperking. Ik gaf er leiding aan een organisatie van ongeveer 450 medewerkers.
En nu? En nu … jij!
En toch kies ik er nu – héél bewust – voor om terug ‘one on one’ te gaan werken. Dichter bij mezelf en mijn persoonlijke talenten, dichter bij mijn doorheen de jaren verworven (en liefdevol onderhouden) netwerk.
neem contact op